Бугунги меҳмонимиз – ўзини дарёга ўхшатган шоира Ойдин Соипованинг ижодига ошно бўлинг.
Ойдин Соипова 1973 йил 7 сентябрда Ўш вилояти, Қорасув туманининг Наримон қишлоғида зиёлилар оиласида таваллуд топган. Отаси шифокор, онаси ҳисобчи бўлиб ишлаган. Оилада тўрт фарзанднинг тўнғичи. 2009 йилда Қирғизистон Республикаси матбуот тарихида ўзбек тилида илк нашр қилинган «Ойдин» адабий-маърифий, ижтимоий журнали асосчиси ва бош муҳаррири.
Вақтли матбуотда шеърлари ҳамда туркум мақолалари босилиб туради.
Яшаш-чун тиришиб-тирмашиб,
Ўз суйган гулига чирмашиб,
Бегона гулларнинг ичинда
Беозор печакка ўхшайман.
Ҳозир мен лола ҳам эмасман,
Атиргул деёлмам ўзимни,
Беизн боғчадан сўралмай,
Узилган чечакка ўхшайман.
Ҳалинчак эмасман шўх-шодон,
Ҳар инсон бағрида бир армон,
Бағрида орзусин ухлатган,
Эски беланчакка ўхшайман.
Билмадим ким мени севади,
Қисматим хўб мени савади,
Севгисидан кечиб, ўзгага,
Кетган келинчакка ўхшайман…
***
Қани энди иложи бўлса,
Дарёларга айланиб қолсам.
Мавжланаётган тўлқинларимга
Термулсангу, дардингни олсам.
Дарё бўлиб, сокин тунлари,
Чорлар бўлсам соҳилларимга,
Ечиларди дил тугунлари,
Ором бўлсам, ёр, дилларинга.
Сирларингни шивирлаб айтгин,
Оқизайин, қилмайин аён.
Қамишмасман – дилингни очгин
Дарёман-ку, эмасман аёл.
Аёллигим унутганим рост,
Қадрим поймол бўлган у кундан.
Ишонч билан уришганим рост,
Хиёнатни кечирган кундан.
Мен – дарёман, эмасман аёл…
***
Кўнгил эшигингиз оҳиста очиб,
Ундан чиқмоқликка шайланганимда.
Ғурур соқчилари йўлимни тўсиб,
Ҳайдасин, майлига ортга қайтайин.
Қайтайин, ортимга токи умрбод,
Таъна-дашномларда қолмасин руҳим,
Қайтайин, номусим бўлмасин барбод.
Шодликка эврилар эрта андуҳим.
Қўлларимдан тутиб етакланг мени,
Бу ёлғон дунёда бўлиб қолдим кўр.
Қалбингиз қаърига қулатинг токи,
Қочмасин мендайин пешонаси шўр.
***
Оққушгинам олисларга учиб кетди,
Тутолмадим қанотларин «учма» дея.
Унинг билан хаёлларим, ҳушим кетди,
Ўздан кечиб кетди қушим,
Севгисидан кечмади-я.
Йиғлаб қолдим ортидан мен,
Сезмади-я, сезмайди ҳам.
Унинг кўнгли кимда экан,
Қанча севсам, шунчалар кам.
Кўнглини ҳечам ололмадим,
Қалбига йўл тополмадим.
Юрак йўли берк эканми,
Билолмадим, билмадим-а…
***
Онажон,
қизингиз фаришта эди,
Атиргул эди у тиконга тўла.
Ҳавас қилмадилар, хасад қилдилар,
Узиб, лойга қордилар бир йўла.
Онажон, қизингиз шаршара эди,
Эрка кийик эди, жайрон эди у.
Сокин дарёларга айланиб қолгач,
Ўз ҳолига ўзи ҳайрон энди у.
Сокин дарёларнинг туби ғалаён,
Шовқин солиб оқар, биров билмайди.
Жимирлаб мавжланган тўлқинлар мисол,
Кўзи кулиб туриб, кўнгли йиғлайди….
*
Мени олиб кетинг жуда олисга,
Ўтмишим ортимдан етиб олмасин.
Қоронғу кунларим унутай буткул,
Қўрқув юрагимга соя бўлмасин.
Олиб кетинг мени, тезроқ, илтимос,
Тиз чўкиб ялинай – ёлборай майли.
Сочларим гуллади олчадай қийғос,
Бағримда бошланди қизғалдоқ сайли.
Тўкилиб кетяпман япроқлар мисол,
Ғийбатлар ортимдан қувгани сайин.
Хавотир кўнглимда кезар бемалол
Тўкилиб яшайман қачонгачайин….
***
Мени сўрамангиз оппоқ тонглардан,
Энди мен зулматлар ичра бўламан.
Мени сўрамангиз масъум гуллардан,
Тиконзорлар ичра ошиён қураман.
Субҳидам сабодан сўраманг мени,
Майин шаббодалар билмас манзилим.
Титроқ қўлларимни бўронга тутдим,
Совуқ ўлкаларга элтарлар мени.
Энди кўзларимдан бахтни изламанг,
Қайғулар шодликни бадарға қилган.
Қувончдан яшнаган ўша ол юзлар,
Заъфарон рангларга ўзни алишган.
Жамалак ўрилган сочларимга ҳам,
Аллақачонлари оралаган оқ.
Азобли, умидсиз, қоронғу тунда
Ҳамроҳим бўлади бир
Ойдин Соипова.